Στην περίπτωση του έργου του C.L.L. Muller «30η Μαρτίου 1814» (Π.161) η ζωγραφική επιφάνεια καλυπτόταν από σκόνη και επικαθίσεις ετών. Ένα σκουρόχρωμο κιτρινωπό πέπλο κάλυπτε ολόκληρη την επιφάνεια. Το βερνίκι που τόσα χρόνια προστάτευε το χρωματικό στρώμα, ήταν έντονα οξειδωμένο και φθαρμένο, αλλοίωνε πια το αισθητικό αποτέλεσμα του έργου και έπρεπε να αφαιρεθεί.
Αρχικά, πραγματοποιήθηκε ξηρός καθαρισμός, δηλ. από τη ζωγραφική επιφάνεια του έργου απομακρύνθηκαν οι σκόνες και οι επιφανειακοί ρύποι, με τη χρήση μαλακού πινέλου και ειδικής ηλεκτρικής σκούπας (ξηρός καθαρισμός).
Με υγρό καθαρισμό, δηλ. τη χρήση μίγματος διαλυτών, έγινε τμηματικά από τους συντηρητές της Εθνικής Πινακοθήκης η απομάκρυνση του οξειδωμένου βερνικιού που κάλυπτε τη ζωγραφική επιφάνεια, καθώς και η αφαίρεση των επιζωγραφίσεων που κάλυπταν κυρίως φθαρμένα τμήματα του χρωματικού στρώματος. (Εικόνα 1)
Η αφαίρεση του επιχρίσματος βερνικιού ξεκίνησε να γίνεται περιμετρικά, ενώ για να μπορέσουν οι συντηρητές να προσεγγίζουν κεντρικά σημεία του πίνακα εργάστηκαν πάνω στην ειδική γέφυρα που κατασκευάστηκε, για τις εργασίες συντήρησης όταν το έργο βρισκόταν σε οριζόντια θέση.
Κατά τη διάρκεια αφαίρεσης του έντονα οξειδωμένου επιχρίσματος, με τη χρήση μπατονέτας και μίγματος διαλυτών, αποκαλύφθηκε σιγά σιγά η πινελιά και η χρωματική παλέτα του ζωγράφου. Αποκαλυφθήκαν μορφές και λεπτομέρειες στο έργο που για χρόνια κρύβονταν κάτω από το σκουρόχρωμο κιτρινωπό πέπλο. Το αποτέλεσμα που προέκυψε είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό.
Οι συντηρητές της ΕΠΜΑΣ εργάστηκαν πάνω στην ειδική γέφυρα που κατασκευάστηκε ώστε να μπορούν να προσεγγίζουν κεντρικά σημεία του πίνακα, για τις εργασίες συντήρησης που απαιτούσαν το έργο να βρίσκεται σε οριζόντια θέση.
Καθαρισμός πίσω πλευράς έργου
Αφού ολοκληρώθηκε ο καθαρισμός της μπροστινής πλευράς του έργου, στη συνέχεια, με τη βοήθεια εξειδικευμένου συνεργείου χειρισμού έργων τέχνης, το έργο γυρίστηκε με την όψη προς τα κάτω.
Ο καθαρισμός της πίσω όψης ξεκίνησε με την αφαίρεση των παλαιών τοπικών μπαλωμάτων. Συνολικά αφαιρέθηκαν επτά τοπικά μπαλώματα, έξι μικρά και ένα μεγάλο, τα οποία είχαν τοποθετηθεί στο παρελθόν προκειμένου να ενισχύσουν το αυθεντικό ύφασμα του έργου σε σημεία που υπήρχαν οπές και σκισίματα. Τα τοπικά μπαλώματα αφαιρέθηκαν με μηχανικό τρόπο (χρήση νυστεριού και ειδικής σπάτουλας) παράλληλα με τη χρήση ειδικού μίγματος διαλύτη.
Στη συνέχεια με μηχανικό τρόπο απομακρύνθηκαν επικαθίσεις και επιφανειακοί ρύποι από την πίσω πλευρά με τη χρήση νυστεριών, πινέλων και τη βοήθεια ηλεκτρικής σκούπας.